حکومت پهلوی به مرور زمان و کاملا متناسب با شعور اجتماعی مردم ایران (بواقع مساله اصلی همین برنامه است) در حال تبدیل شدن به یک حکومت قابل قبول ملی بود، بزرگترین موانع این روند از یکطرف ارتجاع سیاه آخوندی و ارتجاع سرخ بود و از طرف دیگر که از اهمیت بیشتری هم برخوردار بود سنتهای سیاسی کشورهای غربی خصوصا اروپای غربی در خصوص سیاستهای اجتماعی اقتصادی کشورهای جهان سوم بود که در تقابل با برنامه های "بلندپروازانه" محمد رضا شاه بود. با نگاهی به وقایع سالهای ۵۰ بوضوح میتوان دید که هردو گروه برای سرنگونی و یافتن جانشینی برای محمد رضا شاه شدیدأ در رقابت هستند. با درگیر شدن شوروی در باتلاق افغانستان و حضور دمکراتها در کاخ سفید غربیها در گوادلوپ به توافق رسیدند... روی چیزی شبیه خمینی و نهضت آزادی!؟ بتوافق رسیدند. بی بی سی هم در هدایت افکار عمومی موفق عمل کرد.
